Öldürmeyi reddetmek / Vicdani Ret

Bir anne ya da baba olacağınızı düşünün. Çocuğunuzun olacağını duyduğunuz ilk günden itibaren ruhunuzda oluşan sevinç kıvılcımlarını, sersem gülümseyişleri, gelecek planlarını düşünün. Bir de kime benzeyeceğini… Bir erkek çocuğunuz oluyor. Eğitimini tamamlıyor ve ülkesinde var olan herhangi bir savaş olmadığı halde askere gidiyor. Ölüyor… Yıllarca hem kendisi için, hem de sizler için yaptığı birçok olgu, kurgu hepsi kopuveriyor.

Vicdani ret, bir bireyin ahlaki değerleri, dinsel inançları ve insancıllığı doğrultusunda askere gitmeyi reddetmesidir. Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komisyonu ve Avrupa Parlamentosu bu hakkı tanıyıp temel insani bir hak olduğunu kabul ederken, Türkiye kabul etmemektedir. Perihan Mağden gibi aydınların, bu meseleye yönelik yazıları anayasanın 301. maddesinden yargılanmalarına sebep olmuştur. Türkiye’de 2008 yılına kadar 16’sı kadın olmak üzere 86 vicdani retçi çıktı. İlk kez Tayfun Gönül, 155. maddeden ( Şimdi 318. madde olarak karşımızda )  yargılandı ve aldığı ceza, para cezasına çevrildi. Bazı ülkeler, kişilere askerlik yerine kamu hizmeti yapmayı sunmaktadır.

Yazar Perihan Mağden hakkında, haftalık Yeni Aktüel dergisinde 2005’te yayımlanan ‘’ Vicdani Ret Bir İnsan Hakkıdır’’ başlıklı yazısında ‘’halkı askerlikten soğuttuğu’’ iddiasıyla, üç yıl hapis istemiyle dava açıldı. Genelkurmay’ın suç duyurusuyla açılan bu davanın ilk duruşmasında Mağden, ‘’İstanbul Adalet Sarayı’nın üçüncü katında ağır hakaretlere uğradı. 2006’da görülen ikinci duruşmada davayı karara bağlayan hâkim, Mağden’in eyleminin düşünceyi açıklama ve yayma hürriyetinin kullanımı kapsamında kaldığını belirterek, beraat kararı verdi.

İnsanların eline silah vererek onları silahlı eğitime zorlamak, ölmeye ve öldürmeye mecbur bırakmak onur kırıcı bir durumdur.