Bugün 1 Aralık Dünya A.I.D.S. Günü. Geçen sene sosyal medya üzerinden bu günle alakalı çeşitli paylaşımlar yaptığımı hatırlıyorum. Birçoğumuz yaptık. Peki bu paylaşımın ötesinde 1 sene içerisinde herhangi bir değişim söz konusu oldu mu? Kocaman bir hayır. Toplum olarak önyargılarımız içimizde büyüyüp daha ergen oldu. Hükmetmeye başladı bize. Yıllardır her yerde neredeyse megafonla söylenen bir cümle var. A.I.D.S. öpüşmeyle, yakınlaşmayla, yanyana bulunmayla, aynı havuza girmeyle vs. bulaşmıyor. Önyargı niye öyleyse? Çünkü zihinler karşı taraftan daha hasta. Bu yüzden rehabilitasyon dahilinde bir kazanım kesinlikle öne çıkamıyor.
/ Aklıma HIV + olduğu için okul içerisinde dışlanan, ayrı bir sıraya oturtulan öğrenci ve ailesine '' Geleyim eve ben ders vereyim. Veliler rahatsız oluyor. '' diyen öğretmeninin utanmazlığı / cehaleti geldi. Bir öğretmenin zaten yara olan bir olayı sulandırması kadar vahim bir durum yok sanıyorum. /
Prejudice - AIDS yani AIDS'e karşı önyargı konulu bir fotoğraf çalışması yaptık 4 arkadaşımla. Her fotoğrafta AIDS' ın harflerini sırasıyla ters olarak göreceksiniz. Bu proje, toplumun konuya sırt dönüşünü, AIDS hakkında hiçbir şey bilmediği halde yanlış fikirler ürettiğini, doğru açıklamalara zor adapte olduğunu anlatıyor. Fotoğraflarda alt kısmın karanlık olması AIDS' in büyük oranda korunmasız cinsel ilişki ile bulaştığını , açık pembe renkteki harfler ise biraz daha az oranda kan yoluyla bulaştığını göstermekte. Bu projede modellik yapan Bilge Erçağ Başoğlu, Cem Özsancak ve Eren Şerbetçi'ye teşekkür ediyorum.
Photography: Ozan Eicher ( http://www.facebook.com/ozaneicher )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder